Sıcacıktı buz kesmiş elleriOysa hiç ısınmazdıAlev alev yanan yüreğiAltın sarısı saçları akardı omuzlarınaYa o bebek gözleriGizlenmiş kaçmış çukurunaDudaklarında,Çorak toprakların kekremsi tadıBeli bükülmüş tutmaz olmuş elleriDeğişmeyen tek şey merhametiydiYumuşacık kalbi, uysal mizacıKıyamazdı hala kırmazdı kimseyiParamparça olsa da kendisiİçinde hiç büyümeyen çocukArsız sarı papatyaMasal Diyarlarında,Babasının peşi sıraGezinir durur coşkuylaŞımarır güvendiği tek adamaMutluluktan ışıldar gözleri,Hayal bile olsa…Hayal bile olsa.