Sen Hep Bir Saat Geridesin… Çünkü her şey gibi sende yarım kaldın. Hep gerideydin bir adım bile atmadın ve hep geride kaldın. Sonra yürürken ben, kaybettim ve bir daha hiç bulamadım seni. Artık zamanlarımız da farklıydı. “Aramızda sınırlar vardı. Şehirlerimiz uzaktı, ülkelerimiz uzak. Aramızda saat farkı vardı. Aynı anda farklı zamanlan dolduruyorduk.” Ama düşlerim zamana yenik düşmemişti, hala düşünebiliyordum seni. Saat farkı buna engel olamamıştı. Yeni yerler goruyordun, yeni yerler öğreniyordun. Başka insanlar, başka şehirler tanıyordun. İzmir” in o eski güzelliği kalmamıştı. Ben gibi bu şehir de değerini yitirmişti gözlerinde. “Senin dünyan başkaydı. Renklerin başka. Baharların, yağmurların. Ya daha aydınlıktın, ya da karanlık.” Şimdi hangi zamandasın?