Kendini tüm şairlerle "akraba" sayan yücegönüllü bir şairin, kendini, hayatın görünen-görünmeyen tüm nesneleriyle eşitleyen "kardeşçe" yücegönüllülüğünün sessiz şarkısı:Düşündüm konunu ölümün.Küpün, piramidin, silindirin.Yanlış nesne yok.Şeyleri en iyisi şudur.Bir akşam gördüğü yerleri anlattı bana.Gölgesiyle bıraktım suyu.Sonluyu, kurcalamalı.Ağaçlar koysun adamı.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Samimi ve düşündürücü bir kitap.Şiirden çok felsefeyi de anımsattığı oluyor insana okurken.Gayet güzel bir çalışma.Farklı.