Yalçın Lüleci’nin bu çalışmasında, 1923-1950 yılları arasında Türkiye’de siyasal iktidar ile sanat ve sanatçılar arasında nasıl bir ilişki olduğu konusu ele alınmış ve örneklerle bu ilişkinin niteliği ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmaya çalışılmıştır. Kısaca iktidar ve sanat kavramları açıklanıp iki olgu arasındaki ilişkiye dair tarihî örnekler verildikten ve çalışmaya kıyas imkânı sağlanması için Sovyet Komünist Partisi, İtalyan Faşist Partisi ve Alman Nazi Partisi’nin sanat politikaları ve bu partilerin iktidar yıllarında, sanatçıların iktidar karşısındaki tutumları incelendikten sonra, bir tek parti iktidarı olan Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) hükümetinin sanat alanında nasıl bir politika izlediği, başta Mustafa Kemal Atatürk ile İsmet İnönü olmak üzere dönemin devlet adamlarının sanat anlayışları ve dönem sanatçılarının iktidar karşısında ya da yanında aldıkları konumlar, sanat dalları üzerinden ayrıntılı olarak incelenmiştir.Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi’nde bulunan Muamelat Genel Müdürlüğü, Bakanlar Kurulu ve Cumhuriyet Halk Partisi arşivlerinden elde edilen belgeler, aynı yıllarda yayımlanan “Cumhuriyet”, “Akşam”, “Tan”, “Tasvir” gibi gazetelerin haber ve köşe yazıları ve “Ülkü”, “Varlık”, “Yeni Adam”, “Büyük Doğu”, “Kadro”, “Mimar” gibi dergilerdeki haber ve makaleler çalışmanın temel başvuru kaynakları olmuş; buradan elde edilen veriler de günümüzde yazılan kitap, tez, makale, bildiri ve ansiklopedi maddeleriyle desteklenmiştir. Çalışma, Erken Cumhuriyet Dönemi’ndeki sanat politikaları ve dönemin Türkiye’sindeki sanat hayatına ilgi duyan genel okuyucu kitlesi için ilgi çekici olduğu kadar, bu alanda yapılacak çalışmalar için de bir başvuru kitabı olma özelliği taşımaktadır.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)