Sanatın her türü ve aşamasında eğitim şartı vardır. Bilgi, beceri ve ruh hâliyeti vardır. Sabır, azim ve kendine güven vardır. Varlıkların var oluşundan bugüne düşünen her beyin; analiz, gözlem ve yorum eylemi yaptığında bu gerçeğin farkına varacaktır.Gelişen teknolojinin etimolojisine baktığımızda her asırda yaşanan sanat olayının gerçeğindeki nükte; olgun bir dizaynın prensip olarak getirdiği gerçek ki, zaten gerçeği yakalama olgusudur. Ölümsüzü bulmaktır.“Kudret” denilen gerçeğin, sanat âleminde en yüce varlık olduğunu bilmektir. O gerçek ki, “kader” denilen bir senaryo yazdı. Tabiattan dekor, rüzgar ve yağmurdan efekt yaptı.Tiyatroyu tanımak ve onu yaşatmak; insanı, insana anlatmak demektir. İnsanoğlu kendi hayatında gerçek rolünü provasız oynarken; kimi zaman evrenselliği yakaladı, kimi zaman da basit bir iz bile bırakamadan silinip gitti.Çünkü orası bir aynanın topluma yansıtılmasıdır. Herkes bu aynanın derinliklerinde ve kalabalığın arasında kendini bulmaya çalışırken çeşitli simaları tek tek gözden geçirme zaruretini hissedecek, dolayısıyla tiyatro için gerekli olan gözlemi sağlamış olacaktır.