Bu kitapta, 1915'te ya da öncesinde müslümanlaştırılarak, asimile edilerek Anadolu'da kalmış Ermeni çocuklarının hikâyelerini, torunlarının ağzından dinleyeceksiniz. Şimdilerde orta yaşlarını sürmekte olan bu torunlar Ermeni dedelerini, ninelerini, kendilerini anlatırken yüzleşmesi güç soruları da gündeme getiriyorlar.Bugün Türkiye'de yaşayanlar kendi hikâyelerini ne kadar biliyor, nelerin üstü örtülüyor, bu sırlar bizi nasıl etkiliyor? Neredeyse yüz yıl sonra 1915'te yaşananlar "torunlar" için ne ifade ediyor? Burada hikâyesini okuyacağınız kişiler bizi kendimizle, ailemizle, komşularımızla, arkadaşlarımızla tanışmaya, birbirimizin hikâyelerine kulak kabartmaya davet ediyorlar. Yalanlardan, gerçek korkusundan kurtulup geçmişimizle yüzleşmeden barışçıl bir geleceğe varamayacağımızı hatırlatıyorlar bize...
Fethiye Çetin, Ermeni meseleleri konusunda yetkinliği kanıtlanmış bir isim. Kendisiyle bizzat tanışma fırsatım olmuştu, aynı zamanda çok kibar bir hanımefendi. Diğer kitapları gibi bu kitabı da bir nefeste okunuyor gerçekten. Torunlar’ın anlattığı hikayeler insana insan olduğunu hatırlatıyor. Kesinlikle okunmalı
Çok güzel hikayeler,masal kurgulanması iyi…Irkçılığın ve dinlere nasıl ayrımcılık yapıldığını Bizlere (Türklere ve İslamiyete) düşmanlıkların ne dozda olduğunu gözler önüne sermişler. Irkçılık ve islamfobia’nın nasıl birşey olduğunu görmek için mutlaka okunması gerekir.Kitabın adı çok güzel ama eksik Osmanlı Torunları ne oldu da Torunlar kaldılar.Kin nefret duymayan(duysanızda) ORTAK TARİH KOMİSYONU kurulup konuşulmalı masadan kim uzak duruyor…Dedeler,neneler bir şeyler anlatıyor…Bizim dedeler,nineler böyle demiyor.Ama bugünde gerçek tarih yazılıyor;Belgeleriyle Hocalı katliamı,Gazze(Filistin) tabiki Irak…Birde İsviçrenin minare yasağı…İnşallah bunlarıda yazarsınız…Ama kin nefret duymadan kaleminizden…Sonuç olarak kitaptaki anlatım hiç de insani değil.Tamamen siyasi,dramatik politika ama tarih belgelerle yazılır.Ve kitapta 2 – 3 anlatıcı sınır kapısının açılmasına getirmiş olayı kitap kamuoyu hazırlanması için sanki hazırlanmış.Ama bu o kadar kolay değil.
Torunlar, 1915 felaketi akabinde Müslümanlaştırılarak ya da başka şekilde hayatta kalan Ermenilerin kendileri, çocukları ve torunlarından neden bu kadar geç haberdar oluşumuzu sorguluyor. Kitapta yirmi beş kişiden dinlenilen yirmi beş ayrı hikaye mevcut. Hepsi birbirinden acı, hüzünlü hikayeler. Parçalanmışlık ve köksüzlük halleri… Dışlanmışlıklar ve dışlanmamak adına gösterilen olağanüstü gayretler… Dedelerinin, ninelerinin ya da anne ve babalarının hikayelerini anlatan bu kişilerden yalnızca Bedrettin Aykın ve Berke Baş gerçek isimleriyle yer alırken, diğerleri rumuz kullanmışlardır. İçimizde yaşayan bu insanların kimliğini saklamak zorunda oluşları ne acı. Kim olduğunuzu, milliyetinizi ve kültürünüzü saklayacaksınız ve size yabancı farklı tipler çizeceksiniz. Kimi kişilerin kimliklerini saklamak adına ve toplum tarafından dışlanmamak adına mesela Türk olmadıkları halde bir Türk’ten daha fazla Türk milliyetçisi görünümüne bürünmesi ise ayrıca düşündürücü.
Ermeni sorunu ülkemizin asla konuşulmaktan vazgeçilmeyen bir sorunu.kitapla beraber birçok konuya vakıf olup bir o kadarda soru işaretleriyle baş başa kalıyorsunuz.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Fethiye Çetin, Ermeni meseleleri konusunda yetkinliği kanıtlanmış bir isim. Kendisiyle bizzat tanışma fırsatım olmuştu, aynı zamanda çok kibar bir hanımefendi. Diğer kitapları gibi bu kitabı da bir nefeste okunuyor gerçekten. Torunlar’ın anlattığı hikayeler insana insan olduğunu hatırlatıyor. Kesinlikle okunmalı
Anneannem’den sonra Torunlar. Muhakkak okunmalı.
Çok güzel hikayeler,masal kurgulanması iyi…Irkçılığın ve dinlere nasıl ayrımcılık yapıldığını Bizlere (Türklere ve İslamiyete) düşmanlıkların ne dozda olduğunu gözler önüne sermişler. Irkçılık ve islamfobia’nın nasıl birşey olduğunu görmek için mutlaka okunması gerekir.Kitabın adı çok güzel ama eksik Osmanlı Torunları ne oldu da Torunlar kaldılar.Kin nefret duymayan(duysanızda) ORTAK TARİH KOMİSYONU kurulup konuşulmalı masadan kim uzak duruyor…Dedeler,neneler bir şeyler anlatıyor…Bizim dedeler,nineler böyle demiyor.Ama bugünde gerçek tarih yazılıyor;Belgeleriyle Hocalı katliamı,Gazze(Filistin) tabiki Irak…Birde İsviçrenin minare yasağı…İnşallah bunlarıda yazarsınız…Ama kin nefret duymadan kaleminizden…Sonuç olarak kitaptaki anlatım hiç de insani değil.Tamamen siyasi,dramatik politika ama tarih belgelerle yazılır.Ve kitapta 2 – 3 anlatıcı sınır kapısının açılmasına getirmiş olayı kitap kamuoyu hazırlanması için sanki hazırlanmış.Ama bu o kadar kolay değil.
Torunlar, 1915 felaketi akabinde Müslümanlaştırılarak ya da başka şekilde hayatta kalan Ermenilerin kendileri, çocukları ve torunlarından neden bu kadar geç haberdar oluşumuzu sorguluyor. Kitapta yirmi beş kişiden dinlenilen yirmi beş ayrı hikaye mevcut. Hepsi birbirinden acı, hüzünlü hikayeler. Parçalanmışlık ve köksüzlük halleri… Dışlanmışlıklar ve dışlanmamak adına gösterilen olağanüstü gayretler… Dedelerinin, ninelerinin ya da anne ve babalarının hikayelerini anlatan bu kişilerden yalnızca Bedrettin Aykın ve Berke Baş gerçek isimleriyle yer alırken, diğerleri rumuz kullanmışlardır. İçimizde yaşayan bu insanların kimliğini saklamak zorunda oluşları ne acı. Kim olduğunuzu, milliyetinizi ve kültürünüzü saklayacaksınız ve size yabancı farklı tipler çizeceksiniz. Kimi kişilerin kimliklerini saklamak adına ve toplum tarafından dışlanmamak adına mesela Türk olmadıkları halde bir Türk’ten daha fazla Türk milliyetçisi görünümüne bürünmesi ise ayrıca düşündürücü.
Ermeni sorunu ülkemizin asla konuşulmaktan vazgeçilmeyen bir sorunu.kitapla beraber birçok konuya vakıf olup bir o kadarda soru işaretleriyle baş başa kalıyorsunuz.