Almanya’da müzikoloji çalışmalarını uzun yıllar sürdüren Yılmaz Aydın’ın Köln Üniversitesi’ne sunduğu doktora tezi de “Türk Beşleri” üzerinedir. Bu birikimin elinizdeki kitaba büyük ölçüde yansıdığı açıktır. Oysa önemli olan, Türkiye’de müzikçilerimizin ve müzik öğrencilerinin bu konularda duyduğu gereksinime cevap vermektir. Yılmaz Aydın, kitabında özet ve sağlam bir yaklaşım sergiliyor. “Beşler”den örnek olarak seçtiği eserlerde “form analizi”nin ağır bastığını görüyoruz. Eğer armonik analizin inceliklerini ister istemez ele alan bir yaklaşımı öngörseydi, bu kitap binlerce ayrıntıyı kapsayan ciltlerden oluşurdu. Yalın ve açık seçik bir “form analizi” ise getirdiği çerçeveyle eseri avucumuzun içine koyuyor. Öte yandan Yılmaz Aydın, bir müzik eserinin can damarı olan müzikal gereçlerin kaynağına da dikkatle eğiliyor. Bu kaynak, “Türk Beşleri”nin geleneksel müziklerimizden yararlandığı makam ve usul sistemleridir. Bütün dünyada yaşanmış olan “Ulusalcılık” akımının köklerinde bu tür geleneksel gereçlerin bulunduğunu bilmemiz yeterli değildir. Geleneksel Türk müziğinin bizim bestecilerimiz tarafından nasıl değerlendirildiğini anladığımız ölçüde yarına sağlam adımlarla yürüyebiliriz.