Herkes, en çok acıyı, mutluluğu, başarı ya da başarısızlığı, yaşamın zorluklarını kendi çektiğini savunur ve der ki, “Yaşamımı yazsan roman olur!”. İnsanın kendini bilmesi gerek. Ben engelliyim. Engelime karşı değil, engelimle birlikte yaşamalıyım. İki yıl önce yazdığım şiirimden üç dize;yaşam sorunları çözme sanatıdırsen iyi bir sanatçısınyen engelleri yenilme aslaYıllar önceki gibi koşacağım inancı bitmez. Yaşamak güzel ve hayaller biterse yaşam da biter.Öykü yazmak istedim, yaşadıklarımı yazdım, bilgilerimi kattım, kimi zaman ağladım, kimi zaman güldüm ama her zaman sevdim… Arkadaş Kanun kitap bilmez dilim Doğru bildiğimi söylerimSaksıdaki çiçeğe, kuşa, balığa, işine, işçiye, işçiye, üretime, emekçiye, havaya, suya, arkadaşlığa, dostluğa, sevgiliye…Anlatamam, anlatabilsem de anlamazsınız! Anlamanızı da beklemen. Anlam üstü, yaşamak…Bir cümlem var: Kime dert yansam kül olup çıkıyor. Küllerin arasından çıkardım, yanındayım güzel insan, dedim. Arkadaş ile rahat bırakın bizi.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)