Sana her geldiğimde ölüm hissiyle kurumuş ve ağacından ayrılmışbir yaprak gibigeri veriyorsun hayata benisaçlarımdan ve gözlerimden öperekayrılığın oğulusun senağacın toprakta gördüğüsünseni ben ufalayamamseni ben dağıtamamben sana hiç kıyamamseni toprak çürütsünağacın toprakta gördüğüysembilirim dal ile toprak arasını da