“Benle, Karadeniz arasında güçlü bir bağ var. En fırtınalı günlerde bile denize açılırım. Bir çok balıkçı arkadaş öyle günlerde evinden dahi çıkmaz. Kendimce balığımı avlar, geriye dönerim. Karadeniz hırçındır, hırçındır ama bir ana gibi kollarını bana açar. Bazen ölmüş anam beni denizin içinde kucaklıyor gibi hissederim. Dini bayramlarda bile bakarım, teknemle denize açılmışım. Bu deniz beni her zaman kucaklar, bağrına basar uşağım.” Ali Abi benimle konuşuyor, bir gözüyle denizi izliyordu.“Karadeniz beni de çok etkiliyor, denizin üzerindeyken her şey kafamdan siliniyor.” Ali Abi devam etti:“Benim fikrim odur ki, Karadeniz sevdiği kişileri buraya çekiyor uşağım.”
Kitap Yorumları - (0 Yorum)