“Cuma gecesi, her hangi bir cuma gecesi, saat gece bire gelirken yollarda kimsecikler yoktu. Eoka, camdan kafasını uzatmış bakınırken kombisiz evlere dağıtılan kalitesiz kömürün kokusuyla irkilip camı kapatıp, televizyon karşısında başladığı yarım kalan şekerlemeye tekrar başlayabilirim umuduyla montajını bir başına yaptığı koltuğuna oturdu. Tekrarbaşlayabilmen söz konusu dahi olamaz, hep yeni bir yerden apansız yakalandığın düşüncelerden korkarsın. Korkuyla karışık, beklenmeyen misafirin tedirginliğini yaşar, buyur içeriye geç dersin. Zil çaldı”