Yıl 1160… Ahmet Yesevî 1210′ a bakıyor, Cen­giz ordularının yürüdüğü âna. Ahmet Yesevî 1243’e bakıyor: Kösedağ ve Kelkit Irmağı, Burhan – Kaldun Dağı’nın ve Onan Irmağı’nın pençesinde… Selçıklu Sultanı Gıyasettin Keyhüsrev, Cengiz ordularının kanlı ayakları altında kıvranan Anadolu’ya bakıyor korkulu gözlerle ve ardına bakmadan kaçıyor vatanından. Anadolu’nun acı ve korkuya bürünüp Cengiz ordularının ayaklarının altına serildiği bu ânı seyrediyor Ahmet Yesevi; yüreği bir sancıyor, bir sakinleşiyor: Bir umut, bir sevgi.Yürüyor maneviyat orduları, Cengiz ordularının kan izlerince. Göklerden inen merhamet, yerden yük­selen umut…