“Hayrı izhar, şerri izmar etmemek” ve “kınayanın kınamasına aldırmamak” şeklinde formüle edilen melamet düşüncesinin İslam Tasavvufunda özel bir yeri haiz olduğu bilinmektedir. Esas itibariyle insanın manevi yönünü deşifre eden her türlü şekli tezahüre karşı bir tavır alış olan melamet düşüncesi, bir ekole, bir tarikata münhasır olmamakla birlikte, tarihsel bir süreç ve hareket olarak III. Hicri asırda Horasan’da ortaya çıkmış ve dönemde Muhammed Nuru’l Arabi’nin şahsında temel edilmiştir.