Hadislerin ortaya çıktığı dönemi tespit etmek üzere Batı’da uygulanan tarihlendirme yöntemleri, oryantalist paradigmanın, hadis literatürünün büyük kısmının uydurma haberlerden müteşekkil olduğu şeklindeki öncülüne dayanarak geliştirilmiştir. Bu çalışmada söz konusu paradigmanın öncüllerinin, hadis tarihlendirmesine etkisi örneklerle tahlil edilmekte, oryantalistlerin bakış açısı farklılığından kaynaklanan yorumları ele alınmaktadır. Çalışmanın tenkitten ibaret kalmaması ve hadis usulüne katkıda bulunabilmesi amacıyla, seçilen bir hadis grubu üzerinden müşterek râvi merkezli isnad-metin analizini klasik İslâmî paradigma içerisinde uygulama imkânı araştırılarak, ulaşılan sonuçlar hadis rivayet tarihi açısından tahlil edilmektedir.