Çöl ıssız ve sessizdi. Rebeze’de yer gök sanki bu karagünlü iki kahramanı izliyordu. Ölüm yaklaşmıştı. Ebuzer karısına dönüp: "Kalk, şu tepeye çıkalım. Belki yiyecek bir ot buluruz da açlığımızı gideririz." dedi. Karı koca bir müddet aradılarsa da yiyecek bir şey bulamadılar. Ebuzer zayıf ve baygın düştü. Alnında ölüm terleri birikmişti. Geri döndüler. Fırtına uğuldayarak esiyor, çölün ortasında hurma ağacıyla ayakta tuttukları parça parça olmuş çadırlarını o yandan bu yana sallıyordu. Ebuzer’in dizleri tutmuyordu. Başı göğsünün üzerine düşmüştü. İki kanadı kırılmış bir şahin gibiydi. Karısı, Ebuzer’in yüzünde ölümün izlerini gördü. Ebuzer, vefakârlığından duyduğu memnuniyeti gösteren yorgun ve hasret dolu bakışlarla karısının çehresini süzdü:
Ebuzer ilk müslüman olanların dördüncüsü. Muhammed Peygamber’e yakın olan ve bence Peygamber öğretisini iyi anlamış bir zat. Ebuzer’in hayatının ve bakış açısının iyi verildiği kitap okunmaya değer.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Ebuzer vicdanın ta kendisi.
Ebuzer ilk müslüman olanların dördüncüsü. Muhammed Peygamber’e yakın olan ve bence Peygamber öğretisini iyi anlamış bir zat. Ebuzer’in hayatının ve bakış açısının iyi verildiği kitap okunmaya değer.
Hz. Ebuzer (ra) ile ilgili okuyabileceğiniz en değerli kaynak diyebilirim
Müslümanların tarihinin zevku sefaya ilk başkaldıranı Ebu Zer’i güzel anlatmış.
bir solukta okudum kitabın son bölümünde bazı yerler tekrar etmiş gibi bir durum var ama olsun genel manada anlam bütünlüğü bozulmamış.