Dileğiyle bir yolu seçme ve bu seçişin sebeplerini sınama^ dan Allah'ya sığınma ve münacat.Göklerle yerler de bu ihtiyara sahip oluştan ve sebeplerinden ürktüler, korktular. Halbuki insan,yaratılışından ihtiyarı ve ihtiyarının sebeplerini dilemeye haristir. Nitekim insan, hastalandı mı ihtiyarını az görür de ihtiyar sahibi oluşa sebep bulunan iyiliğini ister, bu suretle ve mevki sahibi olmakla ihtiyarının çoğalmasını diler . Eski milletlerde de Allah kahrının inmesine sebep , ihtiyarın ve sebeplerinin çokluğu idi.Firavun'u hiç kimse asla yoksul görmedi. Bir avcı, kuşlar kendisini ot sansınlar diye otlara, çimenlere bürünmüş, başına da külah gibi gül ve lâleler koymuştu. Akıllı bir kuş, ben bu çeşit çayır,çimen görmedim, bu insan olsa gerek diye ondan bir koku almıştı ama tam değil. Çünkü bu ilk şüphesi, katî değildi, ikinci şüphesi daha katî oldu,yani hayır,-hayır dedi, herhalde çayır, çimen olmalı.Bu şüphe hırs ve ta-mahtan gelmişti. Hırs ve tamah hele ihtiyaç ve yoksulluk zamanı pek müşküldür.Peygamber , " Az kaldı yoksulluk küfür oluyordu " demiştir.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)