Çalışma hayatına dair önemli işaretlerin yeraldığı, uyarıcı ve motive edici vurguların bulunduğu eserin ‘dünyayı misafirhane’ olarak görmeme esprisine katılmıyorum. Bilakis Dünya misafirane olarak görülmeli ‘amaç’olmaktan ziyade’araç’ olarak. Yazarın varmak istediği sonuca katılmakla birlikte çalışma hayatının neticesi üzerinde ayrışıyoruz. Evet çalışmalıyız, müslüman olarak herkesten daha çok bu bilinçle hareket etmeliyiz. Ancak çalışma hayatımız manevi hayatımızdan ayrı bir yerde olmamalı. İş ahlakı ve sosyal ahlak meselelerinde de müslümanıon tavrı bellidir. Dünyayı sadece meta olarak görmek ondan yararlanırken bizlerin bütün gayretlerini ‘kar’amaçlı sarfetmesine neden olmamalı. Sağlam ve ayakları yere basan bir disiplin anlayışında çalışma hayatımızın düzene sokulması gerek.