Orijinal Adi: el-İcâbe li îrâdi mâ'stedrekethu 'Â'işe 'alâ'ş-sahâbe
ISBN: 9789756666128
Dil: TÜRKÇE
Sayfa Sayısı: 232
Cilt Tipi: Karton Kapak
Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı
Boyut: 13.5 x 21 cm
Tanıtım Bülteni
Günümüz hadis-Sünnet çalışmalarında en çok tartışılan konularından birisi de, ilk asırlarda yeterince metin tenkidi yapılıp yapılmadığı hususudur. Bazıları, geçmişte genellikle isnad tenkidi yapıldığını ve metin tenkidinin ihmal edildiğini söylerken bazıları ise bunun aksini savunmakta, hatta günümüzde yapılan metin tenkidi çalışmalarına ve eleştirel yaklaşımlarla karşı çıkmaktadırlar. Bu kitap, her iki tarafa da cevap vermektedir. Zira Hz. Âişe'nin tenkitlerini içeren bu çalışma, en azından sahabe döneminde oldukça canlı bir tenkit faaliyetinin bulunduğunu ortaya koyar. Bu ise, bir taraftan metin tenkidinin ilk asırda yapıldığını, diğer taraftan da, yapılan bu faaliyetin, yeni bir şey olmadığını, bizzat sahabenin bu zihniyete öncülük ettiğini göstermektedir. Ayrıca bu eser, zikrettiği birçok misal ile, Hz. Âişe'nin hadis ve Sünnetleri anlama-yorumlama yöntemini vermektedir. Hz. Âişe validemizin ağırlık olarak Kur'an'a, Sünnet'e ve akla dayalı yöntem ve yaklaşımı, Resul-i Ekrem'in hadis ve Sünnetlerinin doğru anlaşılmasına, tutarlı yorumlanmasına katkıda bulunacaktır.
Bilindiği gibi hz aişe müslüman kadınların alimelerindendir.Kendisi çok meraklı ilme düşkündür.Peygamber efendimize bir çok sorular sorar,bu açlığını gidermeye çalışırdı.Bu kitabta bazı sahabeye hadis rivayetleri konusunda muhalif olmuştur,mesela ebu hureyre,amr ibni as,abdullah ibni ömer gibi,tabi olarak eleştiri yapacaktır.Fakat şunuda unutmamak lazımdırki o peygamber efendimizle sürekli beraber değildi,bununla beraber onun olmadığı ortamlarda söylenmiş olan hadislerin doğruluğundan şüphe etmek yerine hadis ilmine başvurmamız lazım gelir.Fakat kendi bulunduğu ortamlarda söylenenlere gelince elbette buna muhalif olma hakkı mevcuttur.Şayanı dikkattirki hadis ilmi karalamak isteyen bazı müfritler bu kitaba sarılmıştır.Ama bu kitabında o aynı kaynaklardan süzülüp geldiğinide hiç görmemezlikten gelirler.
Hz. Aişe’nin sahabeye yönelttiği eleştiriler :İsminden de anlaşılacağı üzere sadece eleştirilere değinilmiş eserde. özellikle sonuç bölümünde de vurgulandığı üzere metin tenkidinin ; Kur’ana, hadise, tarihi vakıaya, selim akla.. vurarak yapıldığını görüyoruz. Bununla birlikte tekrarların da olduğunu( bence bu tekrarlara hiç gerek yok) zaaf olarak belirtmek gerekir.Hele bir yer var ki onu ifade etmeden geçemeyeceğim. O da Allah Rasülünün sevgili eşi Aişe annemize karşı olan sevgisini gösterme biçimi:Aişe annemizin içtiği yerden su içmesi, abdestli ve oruçlu iken onu öpmesi(bence bu evli bireyler için biçilmiş bir kaftan).Eserin en çok hoşuma giden bölümleri ise resim-melek, uğur- uğursuzluk, ayakta abdest bozma, efdaliyat, ikindi sonrası nafile namaz anlatımının yapıldığı yerler…Çok daha önemli olan yanı peygamberimizin vefatında daha onsekizinde olan bu hanımın (annemizin) onsekizinden vefatına(altmışbeşine) kadar kendi bildikleri ile uyuşmayan her şeyi sorgulaması…(Anne evlatların sana hiç benzemiyor)
hakikaten bu kitabı okumadan önce hz. aişe hakkında bu kadar şey bilmiyordum.ama okuduktan sonra anladım ki hz. aişeye hadis tenkidi konusunda çok şey borçluyuz…
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Bilindiği gibi hz aişe müslüman kadınların alimelerindendir.Kendisi çok meraklı ilme düşkündür.Peygamber efendimize bir çok sorular sorar,bu açlığını gidermeye çalışırdı.Bu kitabta bazı sahabeye hadis rivayetleri konusunda muhalif olmuştur,mesela ebu hureyre,amr ibni as,abdullah ibni ömer gibi,tabi olarak eleştiri yapacaktır.Fakat şunuda unutmamak lazımdırki o peygamber efendimizle sürekli beraber değildi,bununla beraber onun olmadığı ortamlarda söylenmiş olan hadislerin doğruluğundan şüphe etmek yerine hadis ilmine başvurmamız lazım gelir.Fakat kendi bulunduğu ortamlarda söylenenlere gelince elbette buna muhalif olma hakkı mevcuttur.Şayanı dikkattirki hadis ilmi karalamak isteyen bazı müfritler bu kitaba sarılmıştır.Ama bu kitabında o aynı kaynaklardan süzülüp geldiğinide hiç görmemezlikten gelirler.
Hz. Aişe’nin sahabeye yönelttiği eleştiriler :İsminden de anlaşılacağı üzere sadece eleştirilere değinilmiş eserde. özellikle sonuç bölümünde de vurgulandığı üzere metin tenkidinin ; Kur’ana, hadise, tarihi vakıaya, selim akla.. vurarak yapıldığını görüyoruz. Bununla birlikte tekrarların da olduğunu( bence bu tekrarlara hiç gerek yok) zaaf olarak belirtmek gerekir.Hele bir yer var ki onu ifade etmeden geçemeyeceğim. O da Allah Rasülünün sevgili eşi Aişe annemize karşı olan sevgisini gösterme biçimi:Aişe annemizin içtiği yerden su içmesi, abdestli ve oruçlu iken onu öpmesi(bence bu evli bireyler için biçilmiş bir kaftan).Eserin en çok hoşuma giden bölümleri ise resim-melek, uğur- uğursuzluk, ayakta abdest bozma, efdaliyat, ikindi sonrası nafile namaz anlatımının yapıldığı yerler…Çok daha önemli olan yanı peygamberimizin vefatında daha onsekizinde olan bu hanımın (annemizin) onsekizinden vefatına(altmışbeşine) kadar kendi bildikleri ile uyuşmayan her şeyi sorgulaması…(Anne evlatların sana hiç benzemiyor)
hakikaten bu kitabı okumadan önce hz. aişe hakkında bu kadar şey bilmiyordum.ama okuduktan sonra anladım ki hz. aişeye hadis tenkidi konusunda çok şey borçluyuz…