Haşiye: Bu harika tefsirde,münafıklar hakkında olan oniki Ayet ile muannid kairler için olan iki Ayetin izahat ve tafsilatının içinde jçok münasebat-ı zikredilmesinin sırrı ve diğer ayetlerdeki tahkike ve izaha muhalif olarak mahiyet-i küfriyenin tafsilatına ve ehl-i nifakın temessük ettikleri şüphelerine pek az temas edilmesinin hikmeti ve yalnız elfaz-ı Kur'aniyenin ince işaret ve delaletlerinin ehemmiyetle beyan edilmesinin sebebleri vardır....Maahâza, kaleme aldığım şu İşârât-ül-İ'caz adlı eserimi, hakikî bir tefsir niyetiyle yapmadığım; ancak ulema-yı İslâmdan ehl-i tahkikin takdirlerine mazhar olduğu takdirde, uzak bir istikbalde yapılacak yüksek bir tefsire bir örnek ve bir me'haz olmak üzere o zamanların insanlarına bir yadigâr maksadiyle yaptım.Said NursîEvvelâ: Şu İşârât-ül-İ'caz adlı eserden maksadımız; Kur'anın nazmına, lâfzına ve ibaresine ait i'caz işaretlerini ve remizlerini beyan etmektir. Çünkü, i'cazın mühim bir vechi, nazmından tecelli eder. Ve en parlak i'caz, Kur'anın nazmındaki nakışlardan ibarettir.(Kitap'tan Sf. 13)
Üstadın kuranı alfabetik bir şekilde tefsire başladığı bu eser belkide ömrü vefa etseydi tamamlayabileceği büyük tefsirin ilk cildi. Kurana bir de üstadın gözünden bakmak çok ufuk açıcı
İşarat-ül İ’caz Tefsiri; eski Harb-i Umumî’nin birinci senesinde, cebhe-i harbde, me’hazsiz ve kitab mevcud olmadığı halde te’lif edilmiştir. Harb zamanının zaruretinden başka, dört sebebe binaen gayet muhtasar ve îcazlı bir tarzda yazılmış; Fatiha ve nısf-ı evvel daha mücmel, daha muhtasar kalmıştır. Hz. Üstad’ın Altı rükün Talebelerinden Tahiri, Zübeyr, Sungur, Ziya, Ceylan ve Bayram Ağabeyler bu eserin başındaki takrizlerinde şöyle buyururlar:”Kırk sene evvel Harb-i Umumî’de, cephede avcı hattında bazan at üstünde te’lif edilen bu İşarat-ül İ’caz Tefsirinin bir kısmını Üstadımızdan ders aldık. İlm-i Belâgatı ve kavaid-i Arabiyeyi bilmediğimiz halde, aldığımız ders ile bundaki bir sırr-ı azîmi fehmettik ki; bu İşarat-ül İ’caz Tefsiri, hakikaten hârikadır. ………. Kur’an-ı Hakîm’in Kelâm-ı Ezelî’den gelmesi ve bütün asırlardaki bütün tabakat-ı beşere hitab etmesi hasebiyle, manasında bir câmiiyet ve külliyet-i hârika vardır. İnsandaki akıl ve lisan gibi, bir anda yalnız bir mes’eleyi düşünmek ve yalnız bir lafzı söylemek gibi cüz’î değil, göz misillü muhit bir nazara sahib olmak gibi, Kelâm-ı Ezelî dahi bütün zamanı ve bütün taife-i insaniyeyi nazara alan bir külliyette bir kelâm-ı İlahîdir. Elbette onun manası, beşer kelâmı gibi cüz’î bir manaya ve hususî bir maksada münhasır değildir. Bu sebebden, bütün tefsirlerde görünen ve sarahat, işaret, remiz, îma, telvih, telmih gibi tabakalarla müfessirînin beyan ettikleri manalar, kavaid-i Arabiyeye ve usûl-ü nahve ve usûl-ü dine muhalif olmamak şartıyla, o manalar, o kelâmdan bizzât muraddır, maksuddur.”
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Arapça tahliller mükemmel ve ayetler arası munasebetler güzel beyan edilmis
Üstadın kuranı alfabetik bir şekilde tefsire başladığı bu eser belkide ömrü vefa etseydi tamamlayabileceği büyük tefsirin ilk cildi. Kurana bir de üstadın gözünden bakmak çok ufuk açıcı
İşarat-ül İ’caz Tefsiri; eski Harb-i Umumî’nin birinci senesinde, cebhe-i harbde, me’hazsiz ve kitab mevcud olmadığı halde te’lif edilmiştir. Harb zamanının zaruretinden başka, dört sebebe binaen gayet muhtasar ve îcazlı bir tarzda yazılmış; Fatiha ve nısf-ı evvel daha mücmel, daha muhtasar kalmıştır. Hz. Üstad’ın Altı rükün Talebelerinden Tahiri, Zübeyr, Sungur, Ziya, Ceylan ve Bayram Ağabeyler bu eserin başındaki takrizlerinde şöyle buyururlar:”Kırk sene evvel Harb-i Umumî’de, cephede avcı hattında bazan at üstünde te’lif edilen bu İşarat-ül İ’caz Tefsirinin bir kısmını Üstadımızdan ders aldık. İlm-i Belâgatı ve kavaid-i Arabiyeyi bilmediğimiz halde, aldığımız ders ile bundaki bir sırr-ı azîmi fehmettik ki; bu İşarat-ül İ’caz Tefsiri, hakikaten hârikadır. ………. Kur’an-ı Hakîm’in Kelâm-ı Ezelî’den gelmesi ve bütün asırlardaki bütün tabakat-ı beşere hitab etmesi hasebiyle, manasında bir câmiiyet ve külliyet-i hârika vardır. İnsandaki akıl ve lisan gibi, bir anda yalnız bir mes’eleyi düşünmek ve yalnız bir lafzı söylemek gibi cüz’î değil, göz misillü muhit bir nazara sahib olmak gibi, Kelâm-ı Ezelî dahi bütün zamanı ve bütün taife-i insaniyeyi nazara alan bir külliyette bir kelâm-ı İlahîdir. Elbette onun manası, beşer kelâmı gibi cüz’î bir manaya ve hususî bir maksada münhasır değildir. Bu sebebden, bütün tefsirlerde görünen ve sarahat, işaret, remiz, îma, telvih, telmih gibi tabakalarla müfessirînin beyan ettikleri manalar, kavaid-i Arabiyeye ve usûl-ü nahve ve usûl-ü dine muhalif olmamak şartıyla, o manalar, o kelâmdan bizzât muraddır, maksuddur.”