“Tekkede..”Yahya Kemal Bey’eVecd ü cûşuşla bütün inledilerHakka tevcîh ederek hep nigehîOkunan naat idi .. hep dinledilerAllah… Allah diyerek kalbi tehîRuhu tenden ederek sanki cüdâEttiler Hâlik’a her hâli beyânAçılıp perde-i esrâr-ı Hüdâ:Bütün esrâr-ı ebed oldu ayân …Kalbi pür haşyet ahiri, meftûrCoşarak şeyh ve mürîd inledilerPür hüşû‘ kalpleri nâim, meshûrMeded Allah … meded Allah dediler …Zâkir-i dergeh pür aşk u figânEderek ismi celâli tezkîrTeşne-i aşk-ı Hüdâ kalbi bu ânEderek vecd ile birden teshîrAllah … Allah diye lerzân oldu ..Geldiler aşkın Hüdâî demine“Bir hayâl âlemi peydâ oldu”“Göçtüler hep o hayâl âlemine”.2 Mart 1335/1919Emin Subhi(Edebiyat-ı Umumiyye Mecmuası, 5. Cilt, Sene 3, No: 110, İstanbul, 1919, s. 1396).
Kitap Yorumları - (0 Yorum)