Arif Pamuk beyi eleştirmekten bıkmıyor olabilirim ama beyefendi ile çok ayrı düşünüşlerdeyiz sanırım. İnanç noktasında her ne kadar da buluşsak da Arif Pamuk beyin çalışmalarındaki ağır mistisizm ve özellikle tasavvufi yaklaşımlar beni gayet rahatsız ediyor. Çünkü tasavvuf benim kanımca bu şekilde göz önüne serilmemeli. Yani İslam dinini bu derece hurafeyi bilgilerle donatmak bana gayet yanlış geliyor. Amacı halisane olabilir, ancak yaptığı çalışmalar insanları akılcılıktan uzaklaştırıyor. Özellikle avam arasında büyü, fal, cinler, periler, bağımlılıklar vb. gibi konular fazlaca merak edilmekte ve bunların çareleri çok gereksiz şekilllerde aranmaktadır. Bunun en büyük örneklerini türbe kapılarında adaklar adayan insanlara bakarak görebiliriz ve şahsi kanaatimce Arif Pamuk gibi yazarlarımız halkın bu gibi davranışlarını tetikleyen davranışlar yapmaktadırlar. İslamı anlama ve uygulama metodu açısından farklılıkların biri bin para olan ülkemizde insanlarımızın kafasını karıştırmanın pek sağlıklı olmadığına inanıyorum. Evet her ayetin kendine göre bir şifası, bir derde ilaç olması kaçınılmaz bir gerçektir ama tüm benliği ve sonucu da bunda görmek insanları ben bilmiyorum o zaman bilene havale edeyim inancı ile sahte şeyhlerin kapılarına, türbelerin bahçelerine götürecektir. Bu da beni rahatsız ediyor.